Als voorganger in de uitvaart, kunnen we balans brengen in familiesystemen.
Ik heb het dan niet alleen over het feitelijke proces van verdriet, maar ook over dynamieken binnen een familie waar schaamte of schuld op zit.
Armoede bijvoorbeeld of een alcoholverslaving binnen het gezin.
Als we als voorganger de bedding kunnen vormen en de veiligheid kunnen bieden om dit soort zaken te benoemen, brengen we verzachting.
Onze afgestemde woorden en liefde breken het harde omhulsel open dat zich gevormd heeft met de jaren. Je merkt dan dat een gezin kan ontspannen en er meer rust en sereniteit ontstaat. Er is erkenning. Voor al die momenten dat het lastig was in het samenzijn bij leven.
Daardoor ontstaat er ook meer begrip voor bepaalde keuzes of gedrag van de overledene. En daardoor kan er – wat ik noem – in volheid afgerond worden.
En ontstaat er binnen de familie ruimte voor andere dynamieken.In die zin kan een uitvaartplechtigheid ook een helend samenzijn zijn.
Het komt er wel op aan om zorgvuldig te werk te gaan, maar dat doe je automatisch als je de taal van de ziel leert spreken. ❤️
Commentaires